براساس استاندارد IPS-C-TP-820 ترانسفورمر رکتیفایرهای حفاظت کاتدی لازم است به سیستم ارتینگ متصل گردند. جزییات سیستم‌های ارتینگ ترانسفورمر رکتیفایرها مطابق نقشه استاندارد IPS-D-TP-717 مشخص می‌گردد. بر اساس نقشه مذکور سیستم ارتینگ باید شامل تجهیزات زیر باشد:
اتصال کابل منفی و تست به سازه (کاتد) می‌تواند از راه‌های مختلفی صورت پذیرد. بر اساس استاندارد BS 7361 یکی از این روش‌های انجام این عمل استفاده از جوش احتراقی است. سیستم‌های جوش احتراقی شامل تجهیزات زیر می‌شود:
قالب جوش از گرافیت با کیفیت بالا که دارای کمترین تخلخل باشد ساخنه می‌شود. هر قالب جوش باید توانایی ایجاد حداقل ۴۰ اتصال را داشته باشد. طبق استاندارد IPS-M-TP-750 ترکیبات پودر جوش شامل اکسید مس و پودر آلومینیوم است.
یکی از روش‌های توصیه شده در استانداردهای حفاظت کاتدی برای اتصال کابل به سازه، اتصال پین بریزینگ است. پین بریزینگ یک روش آسان و ایمن بر پایه اصول اتصال متالورژیکی است. فرآیند اتصال پین بریزینگ با فشار دادن ماشه تفنگ دستگاه آغاز می‌گردد. با این عمل، مانند اکثر جوشکاری‌های الکتریکی، یک مدار برای عبور جریان DC ایجاد می‌گردد. سپس در نوک پین که دارای بالاترین مقاومت است یک قوس الکتریکی بین پین و سازه ایجاد می‌گردد. ایجاد این قوس و حرارت ناشی از آن سبب ذوب شدن آلیاژ نقره سطح پین و در نتیجه ایجاد اتصال می‌گردد.
فرآیند پین بریزینگ برای اتصالات بین مقاطع لوله عایق بندی شده، اتصال کابل‌های اندازه گیری و منفی به سازه، نصب آندهای فداشونده و اتصال دست بندهای روی به خطوط لوله دریایی به دلیل سهولت و سرعت نصب، استحکام مکانیکی بالا و مقاومت بسیار پایین بسیار مناسب است.
سیستم اتصال پین بریزینگ شامل تجهیزات زیر است:
یکی از اجزا اصلی سیستم‌های حفاظت کاتدی کابل‌ها هستند. بر اساس استاندارد IPS-M-TP-750 لازم است هادی کابل‌های مورد استفاده در سیستم‌های حفاظت کاتدی، از جنس مس آنیل شده باشد. این کابل‌ها لازم است تک رشته و به صورت نیمه افشان باشند. بر اساس استاندارد مذکور، خلوص و کیفیت مس استفاده شده باید ملزومات استاندارد IEC Publication 228 Class 2 یا استاندارد ASTM specification B8 Class B را رعایت نماید. سایز کابل مطابق درخواست خریدار و بر اساس جدول زیر مشخص می‌گردد.
براساس الزامات استاندارد IPS-M-TP-750 عایق کابل باید از موادی ساخته شود که از نظر شیمیایی و فیزیکی در برابر اثرات زیست محیطی مقاوم هستند و در سرویس‌های مدفون یا غوطه ور امکان استفاده داشته باشند. باید پوشش پیوسته و دارای خواص دی الکتریک کافی و مقاومت بالایی در برابر سایش، ترک خوردگی تنشی و انتشار شکاف داشته باشد.
کابل‌های حفاظت کاتدی به سه دسته کلی زیر تقسیم می‌شوند:
۱-CU/PVC/PVC: جهت استفاده در محیط‌های غیر اسیدی و فاقد کلر مانند خاک و آب شیرین
۲-Cu/XLPE/PVC: جهت استفاده در محیط‌های غیر اسیدی و فاقد کلر مانند خاک و آب شیرین. در مواردی که امکان آسیب فیزیکی به کابل وجود دارد، نوع زره دار این کابل‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.
۳-Cu/HMWPE/PVDF: جهت استفاده در محیط‌های حاوی کلر، محیط‌های اسید، آب دریا، بسترهای آندی چاهی و ...
مطابق استاندارد IPS-M-TP-750 بکفیل‌های مورد استفاده در سیستم‌های حفاظت کاتدی به روش تزریق جریان شامل سه نوع زیر هستند:
استاندارد IPS-M-TP-750 نوع 1 و 2 را برای استفاده در بسترهای سطحی (عمودی یا افقی) و نوع ۳ را برای استفاده در بسترهای چاهی عمیق توصیه می‌کند. بر طبق استاندارد مذکور ترکیب هرکدام از انواع فوق باید مطابق جداول زیر باشد:
چگالی هریک از انواع نیز لازم است مطابق جدول زیر باشد:
مقاومت ویژه الکتریکی کک انواع ۱ و ۲ باید کمتر از ۱۰۰ اهم-سانتیمتر باشد. مقاومت ویژه الکتریکی نوع 3 نیز نباید از ۰.۱ اهم-سانتیمتر تجاوز نماید. استاندارد IPS-M-TP-750 دانه بندی مجاز هریک از انواع را به شرح زیر مشخص نموده و استاندارد ISO 2325 را به عنوان مرجع تست معرفی می‌نماید.
به جهت کاهش مقاومت بسترهای آندی و افزایش جریان دهای آندهای فداشونده، لازم است هنگامی که این آندها در خاک استفاده می‌شوند درون بکفیل قرار گیرند. استاندارد IPS-M-TP-750 4 نوع زیر را به عنوان بکفیل آندهای فداشونده پیشنهاد می‌دهد:
نوع A: با توجه به درصد بنتونیت بالا که سبب افزایش خاصیت حفظ رطوبت بکفیل می‌شود، برای محیط‌های با رطوبت پایین توصیه می‌شود.
نوع B: برای استفاده به همراه آندهای روی توصیه می‌شود.
نوع C: برای استفاده در محیط با رطوبت بالا و باتلاقی توصیه می‌شود.
نوع D: به منظور کاهش مقاومت بین آند و خاک، استفاده از آن در محیط‌های با مقاومت ویژه خاک بالا توصیه می‌شود.
در بسترهای چاهی عمیق که آندهای حفاظت کاتدی درون چاه قرار می‌گیرند، لازم است به منظور قرارگیری صحیح و کنترل وزن آندها تجهیزاتی پیش‌بینی گردد. این تجهیزات که تجهیزات سرچاهی نام دارند عموما شامل موارد زیر می‌شوند:
هندی کپ یک محصول پیش ساخته 4 اینچ در ۴ اینچ است که برای محافظت از اتصالات کابل حفاظت کاتدی به سازه‌های فولادی مانند لوله‌ها و مخازن طراحی شده است. هنگامی که هندی کپ روی محل اتصال کابل اجرا می‌شود، به عنوان یک عایق ضخیم و بسیار مقاوم روی اتصال، انتهای سیم و ناحیه اطراف لوله یا مخزن عمل می‌کند. هندی کپ در دو نوع ساده و IP تولید می‌گردد که هندی کپ ساده برای استفاده نیاز به پرایمر دارد.
برای ایجاد اتصال کابل به لوله لازم است پوشش لوله تخریب گردد. با توجه به شار بالاتر نقاط اتصال منفی و در نتیجه احتمال خوردگی بالاتر در این نقاط، پوشش نواحی تخریب شده پس از ایجاد اتصال باید ترمیم گردد. به این منظور علاوه بر استفاده از هندی کپ و پیش از نصب آن از پرایمر استفاده می‌شود. جنس پرایمر از مواد نفتی بوده و در دو نوع مایع و اسپری تامین می‌گردد. در مواردی که از هندی کپ IP استفاده می‌شود نیازی به استفاده از پرایمر نیست.
در نقاطی که پس از اتصال کابل از پرایمر و هندی کپ برای ترمیم پوشش استفاده می‌شود، پس از اجرای تجهیزات مذکور و با هدف عایق کاری بهتر لوله، از نوار رپینگ استفاده می‌شود.
در سیستم‌های حفاظت کاتدی و در محل اتصال کابل‌ها به یکدیگر جهت عایق کاری محل اتصال از مفصل‌های رزینی استفاده می‌شود. بر اساس استاندارد IPS-M-TP-750 لازم است هر سری مفصل شامل موارد زیر باشد:
انواع مفصل‌های رزینی شامل موارد زیر می باشد:
۱. مفصل رزینی دو راهی (Straight-through Type) برای اتصال سر به سر دو رشته
۲. مفصل رزینی سه راهی T شکل و Y شکل برای اتصال غیر سر به سر دو کابل