به منظور حفاظت از کیت های عایقی در مواقع ایجاد اختلاف پتاسیل زیاد، می‌توان در محل فلنچ‌ها از پیل‌های اتصال زمین از جنس روی استفاده نمود. این پیل‌ها شامل ۱، ۲ یا 4 عدد الکترود روی بوده و در پشت بندی حاوی ۷۵% گیبسوم، ۲۰% بنتونیت و ۵% سولفات سدیم قرار می‌گیرند. پیل‌های اتصال زمین روی با دمپ جریان‌های بالا از کیت های عایقی حفاظت می‌کند. علاوه بر این، به دلیل پتانسیل منفی‌تر فلز روی نسبت به فولاد، پیل‌های اتصال زمین روی می‌تواند باعث بهبود افت پتانسیل در نزدیکی محل نصب نیز بشوند.
کیت های عایقی عموما به صورت دو قلو و با ابعاد 36x36x1525 میلیمتر ساخته می‌شوند. با این وجود امکان تولید آن با سایر ابعاد نیز بنا بر الزامات طراحی وجود دارد. ترکیب شیمیایی روی مطابق ASTM B418 باید به شرح جدول زیر باشد:
به منظور پیشگری از ایجاد اختلال در سامانه‌های حفاظت کاتدی از طریق نشتی جریان یا ایجاد جریان سرگردان توسط سامانه ارتینگ، لازم است از عبور جریان حفاظت کاتدی به سمت سامانه ارتینگ جلوگیری نمود. برای این منظور از پلاریزیشن سل استفاده می‌گردد. این تجهیزات تا ولتاژ ۱.۵ تا ۲ ولت در برابر عبور جریان مستقیم سامانه حفاظت کاتدی به سامانه ارتینگ مقاومت می‌کنند اما در صورت بروز رعد و برق یا جریان اتصال کوتاه احتمالی روی سازه تحت حفاظت، مسیر جریان را به سمت سامانه ارتینگ برقرار می‌کنند. پلاریزیشن سل‌ها به صورت سری در مسیر سازه تحت حفاظت و سامانه ارتینگ نصب می‌شوند.
کاربرد این تجهیزات مشابه پلاریزیشن سل های مایع بوده، با این تفاوت که در ساختار آن‌ها از نیمه هادی‌ها، خازن و اسپارک گپ استفاده می‌شود. نیمه هادی‌ها وظیفه عبور جریان اتصال کوتاه، خازن‌ها وظیفه عبور جریان‌های AC القا شده و اسپارک گپ وظیفه عبور جریان‌های ضربه صاعقه را برعهده دارند. به علاوه امکان تولید نوع ضد انفجار آن‌ها بر خلاف پلاریزیشن سل‌های مایع وجود دارد.
ساختار اسپارک گپ ها رو در دو الکترود مسی که با فاصله بسیار کم از هم قرار می‌گیرند تشکیل می دهد. در حالت عادی جریانی از اسپارک گپ عبور نمی‌کند اما در صورت برخورد صاعقه، اختلاف پتانسیل بین دو الکترود به حدی افزایش می‌‌یابد که سبب یونیزه شدن گاز درون محفظه می‌گردد که در نتیجه اتصال الکتریکی بین دو الکترود برقرار می‌شود.
از اسپارک گپ برای حفاظت کیت های عایقی و پیشگیری از ایجاد جرقه در دو سر فلنج استفاده می‌شود. علاوه بر این اسپارک گپ برای ایجاد اتصال غیر مستقیم به سامانه ارتینگ نیز کاربرد دارد. اسپارک گپ ها در دو نوع معمولی و ضد انفجار تولید و عرضه می‌گردند.
در نقاط جدا سازی لوله‌های زیرزمینی و روزمینی و با هدف جلوگیری از نشت جریان حفاظت کاتدی، لازم است در محل فلنج‌های اتصال از ماده عایق الکتریکی استفاده نمود. یکی از پرکاربردترین این تجهیزات کیت‌های عایقی هستند که شامل تجهیزات زیر می‌شوند:
دو نوع اصلی کیت‌های عایقی نوع E (Full Face) و نوع F (Raised Face) هستند. گسکت نوع E تمام سطح فلنج را در بر می‌گیرد و از قبل سوراخ‌هایی برای عبور پیچ‌ها در آن در نظر گرفته می‌شود. گسکت نوع F تنها دو لبه داخلی فلنج را از یکدیگر جدا می سازد. سایز کیت‌های عایقی مطابق سایز فلنج و بر اساس استانداردهای ANSI B 16.21 و ANSI B 16.20 مشخص می‌گردد.